Oh, ironie. Ik zou de nieuwe elektrische motor alleen gebruiken als het écht nodig was. Dat ging dus direct al mis. Ik had hem zelfs nodig. Zonder kon ik eigenlijk helemaal geen kracht meer zetten op mijn pedalen door verrotte lagers in de trapas.
Hoe kwam ik nu toch, nadat ik mijzelf een jaar geleden naar niet-elektrisch fietsen toe redeneerde, bij een elektrische fiets? Dit ging als volgt. Ooit in 2017 was er een Indiegogo-campagne van een fietsconversiekit Swytch en kreeg daar ooit een bericht van. Later kwam ik het weer tegen door een marketing-email nadat de tweede crowdfundingcampagne ook succesvol was afgerond.
Gôh, grappig, dacht ik. Misschien eens inschrijven voor de aankondiging voor een volgende keer. Medio 2022 was het zover: een e-mail waarin 50 procent korting geboden werd als je dan NU je initiële bestelling deed. Zo gezegd, zo gedaan. Een aanbetaling volgde.
Ja, de oplettende lezer ziet: dit was al na mijn nee-ik-ga-niet-elektrisch-fietsen-verhaal. Het was vooral nieuwsgierigheid. Hoe werkt dat nou? Wat blijkt: ook een elektrische fiets is heel erg simpel. Dat leer je pas als je er zelf mee klooit.
En ik had nog een reden: ik fiets erg vaak ongeveer de langst mogelijke afstand binnen de Amsterdamse ring, van zuidwest naar noordoost. Nou ja, bijna de langste. Prima, niet erg, alleen met tegenwind of een volgeladen fiets (met dat afneembare krat) is dat soms best vervelend. Dan pak je toch maar weer de (huur)auto, ook al kost dat technisch weinig minder tijd dan fietsen, maar wel heel veel minder fysieke energie.
Conversiekit
Na vele maanden wachten kwam twee weken geleden de conversiekit binnen bij een DPD-afhaalpunt. Het regende pijpenstelen toen ik de doos ter grootte van een voorwiel ophaalde. Thuisgekomen de boel uitgepakt, een wiel-met-motor, een grote accu van 180Wh, de meest basic versie van het bedieningspaneeltje, een sensor voor het registreren van de cadans van je trappers en een magnetische schijf om de cadans überhaupt te kunnen doorgeven aan de sensor.
Een ding was ik een beetje huiverig voor: hoe werkt dat met een terugtraprem? Ik had het gevraagd bij de supportafdeling, maar ik geloof niet dat ik daar begrepen werd.
Na alles geïnstalleerd te hebben, bleek ook een terugtraprem prima z’n werk te doen.
Dat onbegrip over zo’n rem snap ik wel trouwens. Vorige week zat ik in de tram en achter mij zat een Frans gezin. De dochter vroeg hoe het toch mogelijk was dat al die fietsen zonder rem fietsen hier. Moeder antwoordde dat ze hier geen handremmen hebben, maar dat de rem werkt door middel van terugtrappen. “Bizarre!” was het enige wat dochter uit kon brengen.
Er is nog een ding waar ik wat huiverig voor ben: hoe houdt de boel zich 24/7 buiten? In de regen? In vrieskou of juist moordende hitte? Schijnen e-bikes niet zo fijn te vinden allemaal…
Afspraak
Ik had met mijzelf afgesproken dat ik alleen stukken ondersteund zou fietsen als ik écht ver moest, niet in de laatste plaats omdat een beetje stevig doortrappen mijn enige echte vorm van dagelijkse beweging is. Ook had ik begrepen van mensen die inmiddels alles op een elektrische fiets doen, dat hun conditie zienderogen achteruit holt (en ze dus ineens meer moeten sporten, waar ze geen tijd voor hebben en dus aankomen).
Zoals ik al schreef ging dat alleen-ondersteund-fietsen-als-het-nodig-is een beetje mis. Mijn trapas ratelde af en toe al wel een beetje, maar nu gaf ie echt de geest. Helaas zijn goede fietsenmakers druk bezet, dus ik kon pas over een week terecht.
Het is wel goed eigenlijk, zo’n week ondersteund trappen. Zo leer ik ook hoe ontzettend snel je lui wordt van elektriek peddelen. Thuislaten van de accu is de enige optie denk ik. Hij fietst praktisch niet zwaarder zonder trouwens, dus dat is het probleem niet. Ik denk dat het doel wordt dat deze wat afgetrapte VanMoof No. 5 uit 2013 transformeert in een soort van cargo-bike. Dan moet ik wel even een achterbagagedrager fiksen en afneembare fietstassen of iets anders, het afneembare krat zit al voorop.
Nieuwe fiets
Inmiddels ben ik me ook al een tijd aan het oriënteren op een simpelweg betere fiets met goede versnellingen. Ik denk dat daar een grote slag te slaan is om ‘gewoon’ te kunnen blijven fietsen. Als ik daar dan hetzelfde systeem met fietstassen of iets vergelijkbaars op klus, kun je die ook nog overzetten.
Wel is duidelijk dat het niet moeilijk is om jezelf duurzamer te vervoeren, maar dat er best nog een hoop obstakels zijn waardoor je snel kiest voor ouderwets ‘gemak’ (lees: de auto-die-je-toch-al-hebt).
PS
Wat zou er nodig zijn in een stad om anders te kunnen fietsen? Dus soms elektrisch, soms gewoon ‘sportief’? Ik mis bijvoorbeeld een goede fietsenstalling in de buurt. Die schijnen er vroeger geweest te zijn in portiekjes, maar dat zijn allemaal onderdelen van woningen geworden.
Reposts
Likes