Mijn liefde voor de koele drank begon in Japan. Ongezoet. Puur. Bitter. Zurig. Afhankelijk van het merk en de kwaliteit van de koffie natuurlijk. Eerst blikjes uit een van de ontelbare, altijd werkende automaten die Japan rijk is, later ook in koffiebarretjes in landen als Taiwan. Een heel enkele keer mocht je in Nederland zo’n blikje ontwaren van ongezoete koffie van een van de bekende merken uit Korea of Japan. Natuurlijk alleen in speciaalzaken en slechts eenmalig.
Koude koffie. Langzaam zag je het spul steeds vaker verschijnen in de schappen van de supermarkten en tankstationboutiques. Alleen altijd een gezoete variant met melk(achtig) spul. Eigenlijk hetzelfde probleem als met ijsthee. In Nederland altijd met suiker of een nog viezer smakende vervanger. Waarom is het onmogelijk om een ongezoete ijskoffie te krijgen?
In etablissementen die ijskoffie serveren in Nederland is het structureel: iets van melk met zoetige stoffen uit onbestemde flessen. Als je eentje zonder wil, kijken ze je raar aan. ‘Gewoon een espresso, blokjes ijs erbij en ik ben blij’ zeg ik dan. Ze doen het hoor, maar het gaat niet echt van harte.
Een van de bekendste koffietentmerken ter wereld verkoopt zijn gekoelde gezoete waar ook graag hier. Je zou toch denken dat… En wat blijkt: aan de andere kant van de plas, in het land van herkomst, hebben ze het wel. Gewoon in flessen van bijna anderhalve liter of 48 FL OZ. Met hun bizarre maatsysteem. Maar goed, bizar of niet, elke supermarkt heeft ze in de schappen staan. Gekoeld en klaar om mee te nemen. Ideaal en ook nog in verschillende kwaliteiten en dito prijzen.
Ja, zul je nu zeggen, in Nederland kun je ook best her en der ijskoffie krijgen, ingeblikt of in kleine flesjes. Maar dat is vrijwel altijd online en vaak met bergen extra cafeïne als energydrink of zo exclusief dat je er 10 pakken filtermaling van redelijke kwaliteit van kunt kopen en zelf zo honderden liters koffie of ijskoffie kunt maken.. Heel makkelijk. Gewoon zetten, koelkast, blokje ijs en klaar.
