Inmiddels leeft meer dan 55 procent van de menselijke populatie in stedelijke gebieden en dat neemt volgens de VN vermoedelijk toe tot 68 procent in 2050. Van deze groei zal negentig procent plaatsvinden in Azië en Afrika.
Dat zijn de ruwe cijfers van die groei, daar zit weinig emotie in. Waar wel emotie inzit, is: wat voor stedelijke gebieden gaan dat zijn? Worden dat eindeloze sloppenwijken of juist plekken met een hogere levensstandaard?
De mens laten floreren, dat is een grote uitdaging, maar daarnaast zijn er nog legio andere uitdagingen, ook in ons kleine stukje Europa, in die rivierendelta met een langzaam maar gestaag stijgende zeespiegel, dalende bodem en de komst van andersoortig extreem weer.
Stedelijke agglomeraties moeten ook van elkaar leren: de ene plek groeit als kool en elders is het al een voldongen feit en werkt de omgeving wel/niet goed. Zo wonen in de Tokio-regio 37 miljoen mensen, waarmee het de grootste conglomeratie is die de wereld tot nu toe kent. Daarnaast zijn er regio’s die je kunt zien als agglomeratie van steden en alles wat daarbij hoort, zoals de Parelrivierdelta in China die in 2015 volgens de definitie van de Wereldbank de positie van Tokio als grootste stedelijke agglomeratie overnam.
Het zal daarom ook steeds moeilijker worden om gebieden waarin mensen wonen als ‘niet stedelijk’ aan te duiden. We moeten wat dat betreft ook niet meer over ‘de stad’ spreken, maar over hele regio’s.
Die regio’s, daar moet het gaan gebeuren, maar dat vraagt wel het een en ander, zo noemde ik al even kort de noodzaak dat mensen kunnen floreren in de stedelijke omgeving van de toekomst. Dat vereist onder andere economische voorspoed, een schone en veilige omgeving en aanverwante zaken, zoals toegang tot wonen, diensten en life spaces in de vorm van cultuur, stedelijk erfgoed, publieke ruimtes, sociale structuren en verenigingsleven of associational life.
Al die eisen gaan overigens wel ergens aan voorbij: rampen zijn niet voorspelbaar en respecteren geen grenzen. Zaken als rekening houden met toekomstige klimaatverandering zijn daarom ook van groot belang, maar ook het omgaan met uitbraken van besmettelijke ziektes en dergelijke mogen niet vergeten worden en tal van andere zaken.
Stedelijke uitdagingen, een extreem breed en complex begrip. Onder dit brede containerbegrip, wil ik in eerste instantie onderzoek doen naar hoe het in de nabije en verdere toekomst staat met mobiliteit in de stad, zowel sociale- als werkelijk fysieke mobiliteit. Dat doe ik in eerste instantie lokaal, vanuit de stad waar ik woon en het land waar ik leef.
