Krantje lezen: scherm aan. Waarom? Ik heb geen fysieke krant meer. Ontbijtritueel vroeger: boterhammetje, kopje thee en krantje. Gewoon een half uurtje wat koppen snellen, stukje lezen. Beetje kennis over wat er in de wereld of juist in de buurt gaande is. Of misschien gewoon een tijdschrift, strip of boek.
Nu: telefoon pakken, Blendle nieuwsbrief openen (ja, e-mail), interessante inhoud scannen (eigenlijk altijd interessant en vaak langere artikelen), links klikken, in tabs klaarzetten, lezen. Ah, maar dan ben ik nog niet mijn bed uit.
Dat kan ook anders. Eerst bed uit, kopje thee zetten, bammetje maken en dan pas telefoon pakken. Of toch de laptop. En weer een scherm mét alle binnenkomende berichten of ‘notificaties’. Appje daar, Grammetje hier. Oh ja, lees de krant. Verdorie, interessant artikel. Oh nog een. Jeetje, die krant schrijft ook nog iets heel interessants. En die ook. Ah en nog een interessant tijdschriftartikel.
En e-mail. En nog even feedje checken. En zo voort en zo verder.
U snapt het al: leest dat nou rustig de krant? Lees je zo überhaupt relaxed? Sta je zo prettig op? Mêh, nee. Ik eigenlijk niet. Direct in de ‘aan’ modus, want dat mailtje moet ik eigenlijk direct beantwoorden, anders vergeet ik die weer. En al die andere zaken die mijn aandacht al vroegen, eisen ook een snelle reactie, anders lopen ze gevaar op de voor altijd-vergeten stapel terecht te komen.
Betekent dit dat het weer tijd is voor een papieren krant? Misschien. Maar ondanks dat ik niet denk dat de dagen van de krant geteld zijn, de huidige vorm loopt wel een beetje op zijn eind. Misschien is het zaak om al die systemen met schermen écht beter te maken zodat ze de aandachtsspanne beter verdelen en de mens en zijn ritme beter in ogenschouw nemen.
Hoe? Daar heb ik wel een idee over, alleen weet ik niet of ik dat idee durf uit te spreken, want dan weet ik het echt. Het heeft te maken met kunstmatige intelligentie en het jezelf overgeven aan dergelijke systemen, voelt u hem aan? Of zijn er ook andere manieren te verzinnen om wel schermen te gebruiken zonder dat ze je direct overspoelen met informatie? Ik hoop dat laatste…
Naschrift: ik zou natuurlijk een systeem kunnen verzinnen waarbij, zonder enige kunstmatige intelligentie, een script ’s ochtends automatisch de Blendle-artikelen in Pocket plaatst* waarna ik een systeem in mijn e-reader moet klussen dat die automatisch ’s ochtends even contact zoekt met internet en de betreffende artikelen in Pocket opslaat, zodat ik ze offline op mijn e-reader kan lezen, maar dit klinkt dus al vrij omslachtig en mogelijk niet door mij uitvoerbaar…
* helaas werkt Blendle (tijdelijk) niet meer met Pocket (was lastig ding begreep ik)
