Jaren typte ik op kantoor op een of andere ouwe ramplank. Hij was al oud toen ik hem ‘overnam’. Eigenlijk werkte de linker shift niet zo lekker en vaak bleven ook andere toetsen hangen. Heel onhandig allemaal, zeker voor een blindtyper.
Toevallig kwam afgelopen jaar af en toe iets langs over ‘mechanische toetsenborden’ met als iconische voorloper het IBM Model M toetsenbord. Daar typte ik als kind ook op. Later gebruikte ik M nog een blauwe maandag toen ik net op kamers zat. Helaas is dat toetsenbord ooit ‘uitgeleend’ en die zie je dan nooit meer terug:
“Hij was toch oud?”
“Ja, maar deed ie het nog?”
“Ja, maar hij was toch oud?”
Model M is nog steeds als tweedehandsje te krijgen en er wordt lachend 50 tot 70 euro voor gevraagd op Marktplaats of Ebay. Dat is nog steeds goedkoper dan de meeste nieuwe mechanische toetsenborden, maar die hebben dan wel één ding wat M niet heeft: multimediatoetsen.
Niet dat ik er veel ‘nodig’ heb, alleen ik ben wel heel erg blij met een volumeknop en voor mute, play en pause.
Maar mocht ik ooit nog een oude Model M tegenkomen bij iemand die hem ‘per ongeluk’ wegdoet, dan neem ik hem graag mee. Nu werd het toch een Das Keyboard met blauwe switches. Over die laatste twee woorden, zijn hele studie’s op internet te vinden, dus hier laat ik het wat de technische kant betreft even bij.
Kwaliteit
Ik hou me even bij de toetsenborden. De meeste mensen typen tegenwoordig heel wat af op een laptop. Prima natuurlijk. Lekker voorovergebogen boven je apparaatje. Een enkeling gebruikt een standaard en dan is er een extra muis en toetsenbord nodig. Tenzij je de spullen constant meesleept, begrijp ik niet dat mensen voor het allerlaagste bedrag een minimuisje met een kloterig pruttoetsenbordje kopen. Ze functioneren vaak wel en de levensduur is soms langer dan je denkt (“ach, wat maakt die ene lamme toets nou uit! Dan druk ik wel wat harder…”), maar echt lekker werken…
Grappig genoeg, maar niet onlogisch, komt vrij veel kwalitatief goed en stevig spul uit de game-wereld. Vaak zijn de ontwerpen monsterlijk, maar daar moet je dan misschien een oogje voor dichtknijpen. De prijs van de gemiddelde gamer-ramplank ligt meestal niet zo hoog door de ledjes en andere onzin. Nee, ze moeten heel wat agressie kunnen doorstaan voor langere tijd achter elkaar. En dat kost wat.
De liefde voor mechanische toetsenborden van gamers komt mede door de feedback die je krijgt (of juist niet krijgt) en zo hoef je je niet af te vragen of je een toets nou wel of niet ingedrukt hebt, iets wat ook heel erg handig is met mensen die heel veel moeten typen. Gelukkig zijn er ook merken van mechanische tobo’s die er wel zakelijk uitzien, zoals Das Keyboard, Ducky en Filco. Of een nieuwe oude van Unicomp.
Iedereen moet het natuurlijk zelf weten, maar ik snap niet dat mensen lachend eens per zoveel jaar honderden of soms wel duizenden euro’s aan laptops of andere computerapparatuur uitgeven, maar daar een toetsenbord en muis van een tientje aanhangen (aan de andere kant hield ik het op kantoor ook heel lang uit met af en toe een scheldkanonnade omdat een bepaalde toets bleef hangen).
Voor mij was dit de laatste invoerapparatuuraankoop die er mijns inziens toe doet (muizen, hun matten en headsets had ik al ;) )
Mijn thuistoetsenbord is zo heel slecht nog niet, maar na deze clicky-keys-ervaring zou het zomaar kunnen zijn dat er wellicht misschien heel per ongeluk nog ergens een potje gevonden gaat worden ;-)
