De Nieuwe Weteringstraat loopt achter het gebouw van de Autoriteit Financiële Markten, AFM, langs. Bijkans een van de lelijkste gebouwen in de omgeving van het Weteringcircuit. Dat mag bijna een prijs winnen, want er dingen wel meer bouwsels mee naar die twijfelachtige eer.
Toch openbaart zich daar een naamloos pleintje. Met een beetje creativiteit zou het zelfs een aangenaam stil plekje midden in de stad kunnen zijn. Als de zomer zindert, is daar koelte te vinden.
Nu is het helaas net niets. De vier prunussen (vermoed ik, zo zonder blad beetje lastig te zien) staan in redelijk verzorgde perkjes. De fietsen, daar kijk ik toch liever naar dan de auto’s aan de AFM-zijde van de straat. Maar dan de lantaarnpalen. Leuk die historiserende meuk, maar niet op een plek als dit. Hier hoort, als we binnen het Amsterdamse lantaarnpalenbeleid blijven, een model “Mast 1924” met “Holbeinarmatuur” (dat is dan weer uit 1954) of, nog moderner, de conische mast met “armatuur Friso Kramer”.
Helaas is het Amsterdamse lantaarnpaalplaatsbeleid niet gericht op de plek zelf, maar op de ring waar de paal zich bevindt. Dit pleintje ter grootte van een ruime patio, ligt duidelijk nog binnen het gebied met de naam “Centrum”. Historiserende palen dus.
