Gisteravond (donderdag 9 juni) liep ik even over de boekenafdeling van een groot warenhuis. Helemaal vol lag het met boeken waarvan ik dacht: die wil ik mee op vakantie! Alleen een voettocht door de Scandinavische wildernis vraagt om minder gewicht.
Gelukkig wordt het boven de zestigste breedtegraad in de zomermaanden vrijwel niet donker. Dat scheelt weer een lamp. Een pocketboekje mee kan nog net, al zijn die wat snel uit. Eens aan de e-reader? Kan. Jaren terug probeerde ik dat ooit op mijn toenmalige SonyEricsson K800i, dat was niet zo ideaal. Tja, het scherm was er fijn genoeg voor, letterlijk, alleen zouden een vergrootglas en extra accupack dan ook van pas gekomen zijn.
Toch verwachtte ik dat het nu, zo’n 5 jaar later, allemaal netjes geïntegreerd zou zijn in een smartphone-achtig toestel. E-Ink was met een grote opmars bezig (zo leek het) en afrolbare/uittrekbare/flexibele schermen met dit goedje zouden in een mum van tijd hun weg vinden naar de leeslustige en ultramobiele consument. Het zou gaan zoals met de camera in de telefoon: geen perfect fototoestel, maar heel erg prima voor snapshots.
Het afrolbare scherm in de telefoon. Polymer Vision gaf een mooi voorproefje in februari 2007. Het ding zou zelfs al snel op de Italiaanse markt komen. Helaas, nooit meer iets van vernomen. In de tussentijd zijn er door verschillende bedrijven versies in kleur getoond en versies met een redelijke verversingssnelheid waardoor het kijken van bewegend beeld ook al bijna tot de reële mogelijkheden zou behoren.
De innovaties rond deze schermtypes zijn niet tot stilstand gekomen, alleen lijkt wel vertraagd door de snelle opkomst van tablets. Iets wat me bevreemd, juist omdat deze dingen zoveel weg hebben van een e-book qua formaat én omdat je deze apparaten onderweg en buiten gebruikt. Een volgende stap zou kunnen zijn een dunne, afrolbare koker waar je een totaal scherm uit kunt toveren. Deze koker zou op twee manieren bruikbaar kunnen zijn: reader-modus, waarbij geen constante CPU-kracht nodig is om dingen te doen, alleen om af en toe een bladzijde te wisselen en een tablet/computer modus waarbij je het ding gewoon als tablet kunt gebruiken. Moeten we daarvoor weer op Apple wachten? Dat bedrijf leerde de wereld werken met touchscreens terwijl ze al decennia bestonden. Ik heb alvast een naam voor ze: de iStick.
Eerder gepubliceerd op: Mobilyz.com
