Smartphones en apps, gaat het daar mis?

Dit stuk schrijf ik op een klein computertje met een belofte. De belofte dat browsers ooit krachtig genoeg zouden zijn om te dienen als plek om programma’s in te draaien. Die lijkt dan ingelost. Ik zie niets anders voor me dan een browser en daarin doe ik alles. De grote, touchscreen-vriendelijke knoppen zijn niets anders dan links die verwijzen naar on- en offline applicaties die je gebruikt.

Een dergelijke toekomst werd al aan het eind van de twintigste eeuw door enkele visionairs voorspeld. Op allerhande apparaten – zoals PDA’s, thin clients, desktops en telefoons –  zou je over dezelfde programma’s kunnen beschikken, zolang er maar een browser op staat.

Iets gooide aan het begin van de 21ste eeuw roet in het eten. Sommige browserbouwers hielden zich niet aan de afspraken en daarmee bleef het idee van de browser als omgeving nogal kreupel. Gelukkig ontstond er na een lange tijd van IE-dominantie een browseroorlog en lijken de verschillende bladerprogramma’s zich aardig te houden aan de standaarden. Tijd voor een feestje! Of toch niet?

Ondanks dat ook de browsers van de meeste smartphones er helemaal klaar voor lijken te zijn, houdt iets deze revolutie tegen. De merkafhankelijke Apps.
“Ik heb een telefoon/pad/phone/tab/slate/dinges* van/met Blackberry/iOS/Android-phone/Symbian^3/Windows Phone 7/Maemo-phone/OS?* en een market/app store/app world/winkeltje* en …”
Het wordt er in ieder geval niet handiger op. De kanalen zijn niet onderling benaderbaar en de programmaatjes niet of moeilijk uitwisselbaar. Daaraan gekoppeld driedubbele verdienmodellen, gepersonaliseerde advertenties en ontelbare andere verwijzingen en niemand ziet nog door de bomen het bos.

Alle apparaten waar het om gaat hebben browsers aan boord. De meesten kunnen ook het gros van de HTML5 specificaties aan en toch lopen de meeste applicatiebouwers daar met een grote boog omheen. Soms kun je zelfs betwijfelen of ze er überhaupt aan denken. Bij de verschillende peilingen die bijhouden waar mensen voor willen ontwikkelen staan  over het algemeen alleen de verschillende platformen. Applicaties ontwikkelen voor de browser lijkt voor het gemak maar even vergeten te worden, al had men in 2009 nog goede hoop.

Op dit moment maak ik zelf binnen de browser gebruik van fotobewerkingssoftware, filmbewerkingssoftware, een tekstverwerker, spreadsheets, muziekspelers, email (oh ja…), kranten lezen, verschillende games, sociale media en een heleboel andere dingen. Voor al deze toepassingen waren losstaande programma’s nodig die je apart moest installeren. Misschien komt het door het gevoel wat men heeft: een applicatie installeren geeft een gevoel van bezit.

Maar ja, de muziek-CD heeft het al jaren geleden afgelegd tegen opslag op onduidelijke plekken waarbij het ‘hebben’ van muziek al lang niet meer fysiek is, slechts nog als idee in je hoofd. Hopelijk blazen al die app-stores elkaar gewoon op. Einde verhaal. Dan hoeven bijvooreeld kranten zich ook geen zorgen meer te maken over welk aandeel van de abonnementsprijs afgestaan moet worden aan de houders van al die verschillende winkeltjes. Want die winkeltjes zijn niet nodig. Al heel lang niet meer en toch stinken we er steeds weer in.

*doorhalen wat niet van toepassing is

Eerder gepubliceerd op Mobilyz.com