Is vertraging per definitie heel vervelend? Soms valt het best mee als je wat speling hebt. Vaak kan ik best mijn ding doen op mijn netbookje waar dan ook in het land. Zo ook een vertraging hedenochtend. Een storing. Deze was al bekend en ik dacht: ach, ik wissel dan in Hilversum even van trein, neem daar de eerstvolgende en dan hoef ik in Amersfoort niet over te stappen, waarna ik rechtstreeks naar Groningen kan. Helaas, ergens kwam er een nieuwe kink in de kabel en dat plannetje werd gedwarsboomd.
Eigenlijk wilde ik er niet heel chagrijnig van worden, want dat is alleen maar vermoeiend. Alleen, station Hilversum. Je kunt daar nergens zitten, behalve op de wachtbankjes op de perrons zelf. Er zijn in de stationshal enkele uitbaters aanwezig die prijzige koffie en broodjes serveren, maar dat wil niet zeggen dat er plaatsen om te zitten zijn. Er is nog een of ander burger ‘restaurant’ waar skai-lederen krukken staan, maar zitten… Nog steeds niet echt verleidelijk. Op zich had ik naar een etablissement in de buurt kunnen stiefelen, ware het niet dat er niet veel in de buurt van het Hilversumse station is, laat staan dat er iets in Nederland open is voor 9 uur ’s ochtends.
Dat zette me aan het denken: is Amersfoort een station waar praktische, maar fijne bankjes en tafeltjes staan waar de wachtende reiziger langer dan een kwartier prettig kan vertoeven, misschien zelfs wel met eigen meegebrachte etenswaren? Neen, helaas daar ook niet. Ik kon me eigenlijk geen enkel modern station voor de geest halen waar je prettig kunt zitten. In enkele van de in de afgelopen tien jaar gerenoveerde stations bevinden zich mooie, fijne ruimtes waar voorheen de derde klasse (staand), de tweede of de eerste klasse (zittend) kon wachten op treinen die toentertijd niet zo frequent kwamen als tegenwoordig. Alleen zijn deze ruimtes het domein geworden van te dure boterhambesmeerders, waardoor het verboden is eigen meegebracht voedsel verorberen of de dorst met eigen drinken te lessen.
Is de ruimte zo kostbaar geworden dat er vrijwel nergens meer openbare ruimte te vinden is waar men kan vertoeven zonder dat men zich over moet geven aan consumeren van uitgestalde producten? Op vliegvelden, waar lang wachten de regel is, lijkt er wel voldoende ruimte gereserveerd te zijn voor lang wachten en normaal zitten zonder dat met verplicht wordt tot het afnemen van bepaalde producten. Niet dat je daar niet toe verleid wordt, maar dat is een ander verhaal.
Zeker met de huidige verbindingsmogelijkheden zouden vertragingen of andere wachtmomenten probleemloos omgezet moeten kunnen worden in productieve momenten of (ook niet onbelangrijk) gewoon even rust. Gek genoeg lijkt dit onmogelijk gemaakt te worden door allerhande ‘planners’ die de wereld ervan proberen te weerhouden ooit zomaar te kunnen gaan zitten en zonder restricties je thermoskan koffie op een tafel te zetten.
Krijn
Krijn Soeteman is a Dutch science and technology journalist. He majored in the history of art and architecture. After his studies he started as a music video producer. This led to producing a Museum Night at the NEMO Science Museum, which eventually led to science journalism. And much more.