Fietsverlichting zónder batterijen

Ooit was werkende fietsverlichting not done. Velen zullen fietsend vanuit de provincie vlak voor de stad snel hun dynamo hebben afgekoppeld om trots ook tegen te kunnen zijn. Een klein vergrijp en een enkeling heeft het misschien met de dood moeten bekopen, maar ach, daar zijn geen statistieken van. Een beetje burgerlijke ongehoorzaamheid is niemand vreemd en…

Nu fietst vrijwel iedereen met licht. Of je nou alle verlichtingsvormen even nuttig kunt noemen, daar wil ik me niet aan wagen. Is het voeren van licht zo populair geworden door de boetes die met grote regelmaat uitgedeeld werden? Hoe vaak werd me niet toegefluisterd als ik zonder licht fietste “Kijk uit! Ze staan te controleren!” waarbij de kans dat de strekking van de zin tijdig doordrong fifty-fifty was, aangezien de controleurs altijd om de hoek stonden.

Of is het omdat de dynamo, die het trappen soms zo zwaar kon laten lijken, door de led-lampjes verdwenen is? Misschien is het gewoon een combinatie. Toch verbaast het me keer op keer dat iedereen bereid is meerdere keren per jaar rond de vijf euro aan die dingen wil uitgeven. Ook verbaast het me dat niemand zich schijnt te bekommeren om de enorme hoeveelheden batterijen die ervoor nodig zijn. Verder kan het blijkbaar niemand schelen dat de lampjes eens in de zoveel tijd worden verloren of gestolen of vergeten…

Nu kocht ik een jaar of drie geleden bij de HEMA inductielampjes. Twee kleine magneetjes in het wiel, lampje bevestigen achter de moer van de voor- en achternaaf et voilá: altijd werkende lampjes.  Nog wel eerst even kort schaamte gevoeld voor het overdag voeren van licht, maar dat duurde niet lang. Ik had nooit meer stress bij het zien van politie of andere mogelijke dienstkloppers met opschrijfboekjes. De lampjes kostten me toen 25 euro (in de aanbieding) en hebben me ten minste zes keer nieuwe lampjes-met-batterijen uitgespaard. Ook zitten er verder geen draadjes aan, dus er kan heel weinig stuk, in tegenstelling tot de aloude dynamo-verlichting.

Maar alles kan kapot en mijn voorlampje is nogal ingewaterd en hij begaf het onlangs. En toch wil ik deze lampjes graag weer. De HEMA verkoopt ze niet meer. Misschien begrijpelijk, want 30 euro is voor een HEMA-product duur, zeker in dat segment en tja, elke keer als je een lampje koopt, neem je misschien ook wat anders mee.  Dus je gaat naar de lokale fietsenmaker: “Nee, dat soort lampjes verkopen we niet want die zijn zo lastig te monteren (eh?), maar je kunt ze op Internet vinden.” Ok, internet dan maar. Toch even spieken op de site van Halfords: ontzettend veel lampen, vrijwel allen met batterijen en ook best duur (12,50 voor een zogenaamde ‘retro’lamp waarvan de batterijen op zullen gaan). Uiteindelijk is er maar een Nederlandse site die nog dergelijke producten verkoopt en dan van een Deense producent: Reelight. Iets duurder dan die van de HEMA, maar er wordt dan ook een langere levensduur geclaimd.

Uiteindelijk vermoed ik dat een patent-issue ervoor zorgt dat er geen andere losse inductieverlichting te koop is (er zijn wel fietsen met ingebouwde soorten, denk maar aan de OV-fiets koplamp). Hierdoor lijkt het vrijwel onmogelijk om snel en makkelijk een dergelijk belangrijk product te kunnen kopen. Nee, ik moet het omslachtig bestellen (het aanmaken van een account bij een webwinkel is toch wel een beetje uit de tijd…), ervoor thuisblijven of het ergens anders laten afleveren (alle buren werken, ik werk overal behalve op een vaste plek). En last but not least: er is geen fietsenmaker in de buurt die je ermee kan helpen (want er zijn toch voldoende mensen die echt geen gereedschap hebben of er mee om kunnen gaan).

Een – vooralsnog (?) – gemiste kans.